ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 26/10/2016._ «Η υπεροχή της Εκτελεστικής Εξουσίας απέναντι στη Νομοθετική και ιδίως απέναντι στη Δικαστική Εξουσία και η ανάμιξή της στη Δικαστική δημιουργεί τεράστια προβλήματα.
Η Δικαστική Εξουσία η ίδια, ο κυριότερος μηχανισμός του Κράτους Δικαίου πρέπει να θωρακιστεί για να μπορέσει να φέρει σε πέρας την αποστολή της».


Αυτό τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την ομιλία του σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Τάχθηκε υπέρ του γνήσιου φιλελεύθερου και κατά του ακραίου νεοφιλελεύθερου προτύπου οικονομικής οργάνωσης και σημείωσε ότι η επικράτηση ακραίων νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων κατάφερε ισχυρά πλήγματα στο κοινωνικό κράτος. Προειδοποίησε πως η ρήξη του κοινωνικού ιστού είναι αυτή που εκτρέφει πολιτικά μορφώματα της αναβίωσης του εφιάλτη του φασισμού και του ναζισμού.

«Η επικράτηση ακραίων νεοφιλελεύθερων οικονομικών αντιλήψεων επί των γνησίως φιλελεύθερων, κυρίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει επιφέρει ισχυρά πλήγματα με στόχο το κατά τα προαναφερόμενα στενώς συνδεδεμένο με την Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία Κοινωνικό Κράτος Δικαίου», επισήμανε κατά την ομιλία του σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Ο κ. Παυλόπουλος παρατήρησε ότι η φθίνουσα πορεία του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου αποτελεί εξαιρετικά «τοξικό» κίνδυνο υπονόμευσης της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, καθώς «η καταγωγή και η ιδιοσυστασία της προϋποθέτει ένα γνησίως φιλελεύθερο -και όχι ακραίως νεοφιλελεύθερο- πρότυπο οικονομικής οργάνωσης, ως αναντικατάστατο ανάχωμα κατά της προοπτικής διάλυσης της κοινωνικής συνοχής».

Με βάση τα παραπάνω «προκύπτει το απαισιόδοξο συμπέρασμα ότι αν διαιωνισθεί, και μάλιστα μέσα στην μακρά και βαθιά παγκόσμια οικονομική και κοινωνική κρίση, η παρακμιακή πορεία του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου, η μοιραία κατάληξή της θα είναι η πλήρης κατάρρευσή του», τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και προειδοποίησε:



«Τότε όμως οι θεσμοί της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας θα βυθισθούν σ' ένα «μολυσματικό για τη Δημοκρατία τέλμα», το οποίο συνθέτουν, κυρίως, οι κραυγαλέες ανισότητες και ο άναρχος ανταγωνισμός. Δηλαδή ένας συνδυασμός ο οποίος αφενός υπονομεύει τον 'Ανθρωπο στον αγώνα του για την υπεράσπιση της αξίας του και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του και, αφετέρου, οδηγεί νομοτελειακώς σε ρήξη του κοινωνικού ιστού. Και είναι αυτό το ενδεχόμενο ρήξης, το οποίο εκτρέφει σήμερα τον πιο επικίνδυνο «εχθρό» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας που είναι τα πολιτικά μορφώματα αναβίωσης του εφιάλτη του φασισμού και του ναζισμού, με την όποια "λεοντή" κι αν αυτά εμφανίζονται».

Η διάβρωση του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά υπάρχουν κι άλλες απειλές.

«Πάντα υπάρχει η λήψη απόφασης, μόνο που αυτή η απόφαση πρέπει να στηρίζεται σε κανόνες δικαίου. Και όταν παραβιάζονται οι κανόνες δικαίου από εκεί και πέρα υπάρχει η κύρωση και ιδίως η δικαστική κύρωση. Η έννοια του κράτους δικαίου είναι απολύτως συναφής με την έννοια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας», επισήμανε ο κ. Παυλόπουλος και παρατήρησε:

«Η υπεροχή της Εκτελεστικής Εξουσίας απέναντι στη Νομοθετική και ιδίως απέναντι στη Δικαστική Εξουσία και η ανάμιξή της στη Δικαστική δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Η Δικαστική Εξουσία η ίδια, ο κυριότερος μηχανισμός του Κράτους Δικαίου πρέπει να θωρακιστεί για να μπορέσει να φέρει σε πέρας την αποστολή της».



Στην προσφώνησή του, ο πρύτανης του ΠΑΜΑΚ, Αχιλλέας Ζαπράνης, τόνισε ότι οι δραστηριότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, «επιβεβαίωσαν με τον πιο δραστικό τρόπο τις εκτιμήσεις εκείνες και ενίσχυσαν την πεποίθηση των Ελλήνων ότι αυτά που λέει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος “σε ξένους και δικούς”  είναι λόγια που βγαίνουν από την καρδιά και από τη θέληση του ελληνικού λαού».



Κουσκουβέλης: Να αντιληφθούν κάποιοι τέττιγες την διεθνή και οικονομική πραγματικότητα

Στην προσφώνησή του, ο κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ηλίας Κουσκουβέλης, τόνισε ότι, όσον αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, «είναι συνταγματική επιταγή, πέρα από τα μηνύματα που στέλνει στις γειτονικές χώρες, όπως πρόσφατα για τη Μακεδονία ή για τη Συνθήκη της Λωζάνης, να ενδιαφέρεται (και να ενδιαφερόμαστε) για την κατάσταση και τα προβλήματα του Ελληνικού λαού, ο οποίος περνά την μεγαλύτερη δοκιμασία μετά τον Β΄ ΠΠ».

Πρόσθεσε ότι «στην κοινοβουλευτική ή, κατ’άλλους, αστική δημοκρατία, η ελευθερία πηγαίνει μαζί με την ισότητα, και αυτές οι δύο χωρίς την αδελφοσύνη δεν μπορούν να υπάρξουν». Και υπογράμμισε: «Τη θεμελιώδη αυτήν ιδέα πρέπει να την αντιληφθούν κάποιοι τέττιγες του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού προσωπικού της χώρας, οι οποίοι δεν εχειμάσθησαν ποτέ στη ζωή τους, και να αντιληφθούν τόσο την οικονομική, κοινωνική και διεθνή πραγματικότητα, όσο και την απόσταση ανάμεσα στον πρωταρχικό σκοπό της πόλεως, το ευ ζην, και στην πραγματική κατάσταση του λαού».