Περίπου στα 1900, υπήρχε έλλειψη καουτσούκ. Ταυτόχρονα, ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος, μεγάλωνε τις ανάγκες για λάστιχα αυτοκινήτων.
Τη "λύση" βρήκαν, το 2016, Γερμανοί μηχανικοί: Δημιούργησαν λάστιχο από... ατσάλινα ελατήρια.
Σχεδιάστηκε για να έχει την ελαστικότητα του λάστιχου αυτοκινήτου και να θυμίζει, στις αντιδράσεις, ένα κανονικό ελαστικό. Έγινε για να χρησιμοποιηθεί αρχικά σε στρατιωτικές λύσεις, αλλά επεκτάθηκε και ως λύση στους δρόμους πόλεων.
Ήταν μια σειρά ατσάλινων Ελατηρίων, στηριγμένα σε μια μεταλλική στεφάνη (μια πατέντα το όλο πράμα), στρατηγικά τοποθετημένα για να παρέχουν σταθερότητα και ελαστικότητα, επιτρέποντας στο "ελαστικό" να αντιδρά φυσιολογικά.
Ένα τέτοιο ελαστικό είχε ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Δεν πάθαινες ποτέ... λάστιχο. Ήταν ιδανικό -όπως έλεγαν- για τα στρατιωτικά οχήματα. Μάλιστα, οι  Γερμανοί μηχανικοί επέμεναν ότι το "ελαστικό" τους αντιδρούσε σε κάθε καιρική συνθήκη. 
Δεν ήταν λίγοι, πάντως, οι ιδιώτες που τοποθέτησαν τέτοια ελαστικά στα οχήματά τους, κυρίως όσοι έπρεπε να διαβούν δύσκολους χωμάτινους δρόμους, ή πέτρινα καλντερίμια.
Με το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου, πάντως, ήρθε και το τέλος του μεταλλικού λάστιχου.

Με στοιχεία και φωτογραφία από το λογαριασμό Historic Vids στο τουίτερ