Γράφει ο «Περαστικός»

Μια από τις αγαπημένες ταινίες του Περαστικού είναι το μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη «Γοργόνες και Μάγκες». Διαθέτει πολύ καλές ερμηνείες, υπέροχη μουσική και ένα σεναριακό υπόβαθρο που αναδείκνυε ένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας: Αυτό του υπερτουρισμού σε συνδυασμό με το ξεπούλημα της κάθε περιουσίας έναντι πινακίου φακής.
Για να θυμίσω την υπόθεση: Μια καπάτσα επιχειρηματίας (μάλλον μεσίτρια) πηγαίνει σε ένα νησί του Αιγαίου με σκοπό να αγοράσει φθηνά ακίνητα και να τα πουλήσει, αργότερα, σε ξένους επενδυτές που είχαν βάλει στο στόχαστρο το νησί. Το ίδιο σχέδιο έχει κι ένας γιος επιχειρηματία από την Αθήνα. Τα συμφέροντά τους συγκρούονται κι επειδή έχουμε να κάνουμε με κωμωδία, το τέλος είναι ευχάριστο -αν μπορεί να χαρακτηριστεί ευχάριστο αυτό το τέλος: Οι επενδυτές επιλέγουν άλλο νησί και οι κάτοικοι βοηθούνται, τελικά, από... παραδοσιακές οικονομικές δυνάμεις της περιοχής: Μια γριά εφοπλίστρια και τον νέο κι όμορφο γιο της.
Τη θυμήθηκε την ταινία ο Περαστικός όσο έκανε τις διακοπές του στη Χαλκιδική. Διαπίστωσε ότι μεγάλος αριθμός εξοχικών -κυρίως Θεσσαλονικέων- έχουν πουληθεί, αντί πινακίου φακής, σε «επενδυτές» που κατεβαίνουν από τα βόρεια σύνορά μας. Κυρίως Βούλγαροι, αλλά και Σκοπιανοί, Σέρβοι και Ρουμάνοι, Ουκρανοί και Μολδαβοί, αγοράσουν αβέρτα κουβέρτα τα εξοχικά των Ελλήνων. Τα ανακαινίζουν, τα δηλώνουν εξοχικά και τα νοικιάζουν σε συμπατριώτες τους. Κάτι σαν airbnb, δηλαδή, μόνον που είναι αδήλωτο εισόδημα. Μαύρο χρήμα και αφορολόγητο. Ο φόρος πληρώνεται με την αγορά εντός κι εκτός Ελλάδος (δεν υπάρχει περίπτωση «χρυσής βίζας» αφού τα ποσά που δίνονται είναι μικρά, περί τα 80.000 ευρώ ανά ιδιοκτησία) κι από εκεί κι έπειτα... βγάζουν τα έξοδά τους με το παραπάνω, χάρη στα μαύρα ευρώ που ρέουν από φίλους, γνωστούς και συγγενείς, επίσης αλλοδαπούς κατοίκους των... βορείων προαστίων. 
Ο Περαστικός διαπίστωσε ότι δεν είναι μόνον αυτό το πρόβλημα: Ο υπερπληθυσμός του καλοκαιριού (άλλο η... τετραμελής οικογένεια που έκανε διακοπές έναν, το πολύ ενάμιση μήνα το χρόνο κι άλλο οι τετραμελείς οικογένειες που πληρώνουν με «μαύρα» και πηγαινοέρχονται ανά 15νθήμερο από το Μάιο ως τον Οκτώβριο) έχουν... εξαφανίσει το νερό, έχουν γεμίσει τις παραλίες πακτώνοντας ομπρέλες σε ελεύθερες ακτές, έχουν πολλαπλασιάσει τον όγκο των σκουπιδιών και, οι  μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους, είναι οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ. Γιατί οι εν λόγω τουρίστες δεν βγαίνουν ούτε για μπίρα το απόγευμα. Προτιμούν να την πιουν, από το κουτάκι, στο μπαλκόνι τους, ή στη, στρωμένη με γκαζόν, αυλή τους.
Ο Περαστικός πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να αρχίσουν οι έλεγχοι και σε αυτό το κομμάτι του «τουρισμού». Αν δε θέλουμε να βρεθούμε, σύντομα, στη θέση των κατοίκων εκείνου του νησιού, που έψαχναν να πουλήσουν τις βάρκες τους και τις ψαροκαλύβες τους.